|
|
Daanklaid (25: 1-27:13)
|
Jesaja 25
01HEER, ie binnen mien God,
ik heb joe hoog, joen noam pries ik.
Ie hebben wonderboare dingen doan,
vaststeld van laankmanstieden òf, wizzenzeker.
02Van stad heb ie n puunbult moakt,
van staarke bolwaark n brekvaal,
börg van vremden is verswonnen,
nooit meer zel dij vannijs opbaauwd worden.
03Doarom mout t staarke volk joe in eren holden,
stad van vraide onderdrokkers ontzag veur joe hebben.
04n Touvlocht heb ie ja west veur onneuzeln,
n holvaast in aarme lu heur nood,
n schoelstee bie min weer,
n schaar tegen hetten.
t Roazen van tirannen
is as slagregen bie winterdag,
05as hetten in n dreug laand.
t Bandiezen van vremden smoor ie,
as hetten deur schaar van n wolk;
aan t zegelaid van tirannen moak ie n èn.
06De HEER van de machten
moakt op dizze baarg veur ale volken n feestmoal kloar
mit vlaais om te zoegen, n feestmoal mit belegen wienen,
en eten, lekker vet, mit wien, old en belegen.
07Op dizze baarg zel hai t douk verscheuren
dat over ale volken ligt,
de wale dij ale volken bedekt.
08God, de HEER, moakt veur aaltied n èn aan dood,
wiskt troanen van ale gezichten òf,
op haile wereld wiskt e oneer van zien volk oet
- joa, de HEER het t zegd.
09Dij dag zel men zeggen: "Zó is ons God nou!
Wie vertraauwden hom, hai het ons red.
Dat is de HEER, doar wie op vertraauwden.
Loat ons blied wezen en joechaai roupen: hai het ons red."
10 Op dizze baarg rust haand van de HEER,
mor Moäb wordt platpoasd doar e staait,
zo as t stro op misbult vertreden wordt.
11 Hai slagt zien aarms oet,
zo as n swemmer dut om te swemmen,
mor de HEER drokt dat grootske Moäb omdeel,
al verweert hai zok ook op kroag òf.
12 Hai hoalt joen staarke, staaile muren omdeel,
hai smakt ze op grond, in t stof.
|
Jesaja 26
01Dij dag zellen ze in Juda dit laid zingen:
"Wie hebben n staarke stad
mit muren en walen,
baauwd veur ons behold.
02Dou poorten open,
loat t volk ter in dat rechtveerdeg is,
t volk dat joen traauw vastholden het.
03Mit standvasteghaid hol ie vree in t èn,
men vertraauwt ja op joe.
04Vertraauw op de HEER veur aaid,
want de HEER is n aiwege rots.
05Dij toornshoog wonen, hoalt e deel;
heur staaile börg brekt e òf,
aan grond tou moakt e dij liek,
in t stof smit e haile boudel.
06Aarme lu heur vouten
en stappen van stumpers,
poazen der over hèn."
07t Pad van rechtveerdege is slicht:
ie boanen n rechte weg veur hom.
08Joa, wie ook, HEER, verwachten t van t pad
dij ie ons der deur boanen zellen in joen gerechteghaid.
Ons haart gaait oet noar joen noam en aandenken.
09Haile nachten verlang ik noar joe,
joa, mit mien haile innerliek, longer ik noar joe.
As joen gerechteghaid deurbrekt op eerde,
den leren bewoners van wereld wat recht is.
10 As minne lu spoard worden,
den leren ze nooit wat rechtveerdeg is:
in n laand doar t recht in eren is,
holden zai t bie onrecht,
blind binnen ze veur heerlekhaid van de HEER.
11 Ie hebben joen voest omhoog stoken, HEER,
mor zai hebben t nait in de goaten.
Beschoamd zellen ze stoan as ze zain
wat ie altmoal veur joen volk over hebben:
t vuur, bestemd veur joen vijanden, verteert heur.
12 HEER, ie geven ons vree,
bie ales wat wie deden, heb ie t waark ja veur ons doan.
13 HEER, ons God,
aander heren as ie hebben boas over ons speuld,
mor joe, joen noam allain, wil wie belieden.
14 Doden leven nait meer, schimmen stoan nait weer op,
ie hebben mit heur ofrekend en heur verdelgd,
niks overloaten van elke herinnern aan heur.
15 Mor joen volk, HEER, heb ie aanwinnen loaten,
groot heb ie t moakt en der eer mit inlegd,
zien gerechteghaid oetbraaid noar ale kanten.
16 HEER, dou ze in nood zatten, zöchten ze joe op;
ze raipen om joe as joen haand heur strafte.
17 Zo as n vraauw in verwachten
kronkelt en kaarmt bie heur vloagen,
zo wazzen wie veur joe, HEER.
18 Wie leken wel in verwachten en krompen van pien,
mor wat brocht wie in wereld? Wind, aans niks!
Mit wat wie aandruigen, was t laand nait hulpen,
gainain wer der geboren om wereld te bewonen.
19 Joen doden zellen weer leven, lieken zellen opstoan.
Dij sloapen in t stof, zellen vol bliedschop wakker worden.
Want daauw over joe hèn, is n daauw dij oplicht:
t laand van schimmen wordt vannijs geboren.
20 Kom mien volk, goa in koamer,
dou deur achter joe dicht,
stop joe nog n pooske bezied tot kwoadens doan is.
21 Want de HEER komt oet zien woonstee vandoan
om misdoaden van bewoners van eerde te stravven.
Eerde brengt aal t vergoten bloud aan t licht
en holdt dij ombrocht werden, nait laanger bezied.
|
Jesaja 27
01Dij dag straft de HEER:
mit zien duchteg, staark en machteg sweerd,
Leviatan, vluchtende slaang,
Leviatan, kronkelnde slaang.
Hai brengt dat zeemonster omhaals.
02Dij dag zel men zeggen:
"Wat toch n schiere droevetoen!
Zing mie doar ais n laid over!"
03Ikzulm, de HEER, heb t opzicht,
ieder bòt geef ik hom wotter,
dag en naacht hol ik woak,
dat gainent der mit omknooit.
04Mien kwoadens is over!f + Hier binnen ook aander vertoalens meugelk: "Mor wien krieg ik nait," of: "n Heeg (n muur) heb ik ter nait omtou zet."f*
Kin ain mie stiekels en diezels aanwiezen?
Ik zol ze votdoalek bestrieden,
opbranden zol ik ze altmoal -
05of ze mozzen al mien schoel zuiken
en vree mit mie sloeten,
joa, vree sloeten mit mie.
06In toukomst zet Jakob weer worrel,
zel Israël oetlopen en bluien,
dat haile eerde vol vrucht wezen zel.
07Is Israël net zo haard deur de HEER sloagen,
as dijent dij Israël sloagen hebben?
Of het hai Israël net zo ombrocht,
as dijent dij Israël ombrocht hebben?
08Nee, hai het stad achternoazeten,
deur dij op te joagen en vot te drieven.
De HEER poestte hom vot mit zien machtege oam,
net of was t n dag mit oostewind.
09Zo wordt boute doan veur Jakob zien schuld,
zo wordt ale vrucht van zien zunde oetwiskt:
ale altoarstainen worden vermorzeld of wazzen ze van kaalk,
gain haailege poal of wierookaltoar blift in t èn.
10 Verloaten ligt verstaarkte stad ter bie,
gain volk meer in zien kontraain te bekennen,
as n woestijn, zo ainzoam.
Kaalver waaiden der en rusten doar oet,
vreten ale stroekerij koal,
11 as heur takken soor binnen, worden ze ofbroken,
vraauwlu zammeln ze en moaken der vuur mit.
Omdat dit volk gain besef het,
het heur moaker gain omdenken,
kent heur schepper gain genoade.
12 Dij dag klopt de HEER t waait tou oaren oet, van Eufraat òf tot aan Beek van Egypte tou. Den zel ie, Isrelieten, zammeld worden, ain veur ain.
13 Dij dag wordt ter op dikke bezuun bloazen: den kommen weerom dij in Assyrië verloren roakt binnen of noar Egypte verjagd wazzen, zai boegen zok deel veur de HEER, op haailege baarg in Jeruzalem.
|
|
